Frances Broek zit op haar plek. Ze is jeugdzorgwerker op een kleinschalige woonvoorziening waar ze met jongeren met een complexe problematiek werkt. Dat gaat hartstikke lekker. Zij is gek op die jongeren, die jongeren op haar. Daarbij is ze happy met haar collega’s en met de mogelijkheden die er zijn om zichzelf te ontwikkelen.
“Vroeger had ik geen flauw benul van wat ik wilde worden. Ik was vooral druk met het opvoeden van mijn kinderen. Dat deed ik met veel liefde en plezier. Op een dag zei de directeur van de basisschool tegen me: ‘Je moet iets met kinderen gaan doen. Daar ben je goed in.’ Dat heeft me aan het denken gezet. Op mijn 36e heb ik me omgeschoold. Eerst ging ik werken als onderwijsassistent, later als pedagogisch medewerker. Maar mijn droom was om als jeugdzorgwerker aan de slag te gaan. Parlan bood me die kans.
“Ik ga van mijn ene huis naar mijn andere huis”
Ik werk nu op de kleinschalige woonvoorziening Velserduin in IJmuiden. Jongeren met een complexe problematiek helpen we opgroeien en volwassen worden. Tot hun 18e blijven ze bij ons. Daarna stromen ze door naar een woning en moeten ze op eigen benen staan. Dan komen er allemaal volwassen zaken op ze af. Boodschappen doen, eten koken, omgaan met geld, de zorgtoeslag aanvragen, je inschrijven bij de woningbouwvereniging. Daar bereiden we ze op voor.
Voor mij voelt het niet als werk. Het gaat vanzelf, alsof ik mijn eigen kinderen opvoed. Thuis had ik er zes, nu nog drie, en op Velserduin heb ik er zeven. Ik zeg altijd: ik ga van mijn ene huis naar mijn andere huis. Ik vind het superleuk. Ik heb nooit problemen met jongeren. Ik ben lief maar ook consequent en duidelijk. Ze weten waar ze aan toe zijn bij mij. En ze weten dat ik om ze geef. Ik hou van allemaal. Vaak als ik binnenkom, komt er wel iemand naar me toe om even te knuffelen. Voor mij is elke dienst een feestje.
“Mijn collega’s hebben een warm hart”
Vanaf dag één voelde ik me thuis bij Parlan. Dat zit in van alles. Werken met kinderen en jongeren vind ik hartstikke leuk. Ik vind het leuk om liefde te geven en betekenisvol te zijn. En ik heb fijne collega’s. Iedereen heeft een warm hart, niemand snot in de neus. We gaan op basis van gelijkwaardigheid met elkaar om. De gedragswetenschappers en leidinggevende met wie ik samenwerk, nemen me serieus en geven me vertrouwen en verantwoordelijkheid. Ik pak veel dingen op die niet bij mijn functie horen.
Daarom kan ik nu via Parlan een EVC-traject doorlopen. Dat is speciaal ontwikkeld voor professionals in de jeugdzorg die niet het juiste diploma voor een functie hebben maar wel over de kennis, kunde en ervaring beschikken om het op een goede manier in te vullen. Met een EVC-certificaat vergroot ik mijn kansen en ontwikkelingsmogelijkheden. Het helpt me om door te groeien binnen Parlan. Wat me heel gaaf lijkt, is om ooit meewerkend teamleider te worden. Ik denk dat ik dat op een goede en natuurlijke manier kan invullen.”