Henk de Groot werkt twintig jaar bij Parlan. Alle twintig waren ze even boeiend en bijzonder. Dat ligt aan het werkveld, de jeugdzorg, en aan de kansen die hij krijgt. Vijf keer veranderde hij van functie. Zo wordt hij telkens opnieuw uitgedaagd en blijft hij zich ontwikkelen. Nu als gezinsonderzoeker, hiervoor als pleegzorgbegeleider. Een gesprek over lieve briefjes, vrijheid, koffiemomentjes en stapjes naar links of rechts.
“Pleegouder zijn is best heftig. Van de ene op de andere dag heb je een kind in huis waar je voor moet zorgen. Hoe ga je daar mee om? En wat doe je als het even niet lekker loopt? Je kunt je niet verstoppen. Je bent 24/7 pleegouder. Het is een rol waar je in moet groeien. Dat kost tijd en is lang niet altijd makkelijk. Als pleegzorgbegeleider ondersteun je pleegouders. Je helpt ze met vragen waar ze mee worstelen. En je ‘vertaalt’ het gedrag van een pleegkind. Dat kan nog wel eens alle kanten opschieten. Door je ervaring kun je het beter duiden.
Soms, als het minder ging tussen pleegouders en pleegkind, gaf ik pleegouders de tip om te investeren in relatiegebaren. Dat kan van alles zijn. Stop een briefje in het broodtrommeltje van je kind en schrijf er ‘Je bent lief!’ op. Dat komt binnen als ze het in de pauze op school lezen. Het geeft ze het gevoel dat ze er mogen zijn. Dat is belangrijk. Ze zijn al zo vaak afgewezen. Datzelfde briefje kunnen ze pakken als ze niet goed in hun vel zitten. Maar ik ben wel lief. Hier staat het. Mijn pleegmoeder heeft het zelf geschreven.
“Je creëert je eigen agenda”
Wat het voor mij leuk, interessant en leerzaam maakte, is dat pleegzorgbegeleider een heel afwisselende functie is. Je hebt contact met ouders, pleegouders en pleegkind maar ook met leerkrachten, de schooldirecteur, een opa, een oma, vrienden, een wijkteammedewerker. Of je spreekt met de politie. ‘De vader van deze jongen is weer op vrije voeten. Hij weet waar de pleegouders wonen en kan zijn zoon gaan opeisen.’ Als het nodig is overleg je intern met een gedragswetenschapper of een kinder- en jeugdpsychiater. Je leert overal van.
En je bent vrij. Je creëert je eigen agenda. Je bepaalt zelf hoe je dag eruitziet, wanneer je op huisbezoek gaat, naar kantoor komt of intervisie hebt. Je krijgt ook de ruimte om je eigen werkwijze te ontwikkelen. We hebben geen afvinklijstje van wat je moet doen. Natuurlijk voer je kindgesprekken, evalueer je met de pleegouders/ouders en maak en bespreek je het pleegouderbegeleidingsplan. Maar elk gezin, elke situatie is anders. Daar speel je op in. Hoe je dat doet, is aan jou. Uiteraard kun je op de steun van je collega’s rekenen.
“Er komen veel kansen voorbij”
Je werkt veel alleen maar je staat er niet alleen voor. Er staat een heel team achter je. Collega’s met wie je regelmatig overlegt, casuïstiek of intervisie hebt. Of die je opzoekt voor een koffie- en theemomentje. Het is altijd goed om ervaringen uit te wisselen. Hoe vlieg jij dit of dat aan? Je pikt eruit wat bij je past en waar je je goed bij voelt. Dat kun je dan weer gebruiken. Ik vond die gesprekken heel waardevol. Het verruimt je blik. Je bent gewend om door je eigen koker te kijken. Maar er is meer dan dat.
Waarom je pleegzorgbegeleider bij Parlan moet worden? Je komt in een dynamische omgeving te werken, je hebt fijne collega’s en er is heel veel expertise in huis. Parlan is ook een grote werkgever. Er komen veel kansen voorbij en je kunt alle kanten op. Er is gewoon veel mogelijk.”