Vroeger wilde hij boswachter worden, later huisarts en na een college van hoogleraar jeugdpsychiatrie Theo Doreleijers kinder- en jeugdpsychiater. In die functie voelt hij zich prettig bij Parlan. Het werk is uitdagend, hij werkt met fijne collega’s en hij heeft de vrijheid om te kiezen wat hij het liefst doet en het beste bij hem past.
“In november 2020 ben ik bij Parlan begonnen. Midden in coronatijd. Dat had zijn voordelen. We moesten zoveel mogelijk thuis werken. Daardoor heb ik in korte tijd online met veel collega’s kennisgemaakt. Normaal heb je daar meer tijd voor nodig. Behandelingen deed ik al wel in Alkmaar. Ik heb heel bewust voor Parlan en Alkmaar gekozen. In mijn leven heb ik zo’n beetje alles in Amsterdam gedaan. Opgroeien, sporten, studeren, werken. Ik wilde wel eens wat anders.
Wat ik interessant vind, is dat Parlan jeugdzorg en jeugd-ggz combineert. En dat we ons richten op de meest complexe problematieken bij kinderen en binnen gezinnen. Hebben kinderen psychiatrische klachten, dan komen ze bij mij of mijn collega’s. Ik hou van complexe cases. Het maakt me niet uit of kinderen crimineel, verslaafd of psychotisch zijn, wat ik weet is dat ze veel aandacht nodig hebben. Ik vind het een uitdaging om met ze te werken en een verschil in hun leven te maken. Daar ben ik psychiater voor geworden.
“Ik kan doen waarvoor ik ben opgeleid”
Als je als kinder- en jeugdpsychiater bij Parlan komt werken, is het fijn dat je de vrijheid hebt om voor jezelf de juiste balans te zoeken. De zorg die we bieden is breed, daarbinnen heb je veel mogelijkheden. Je kunt met kinderen werken waarbij de psychiatrie meer op de voorgrond staat, zoals in het geval met autisme, ADHD of een depressie. Maar je kunt ook met kinderen werken die fors getraumatiseerd zijn en een heleboel andere nare dingen hebben meegemaakt. Ik heb bewust voor een combinatie gekozen.
Daarbij werk ik op een aantal kleinschalige woonvoorzieningen van Parlan. Dat is voor kinderen en jongeren die thuis niet terechtkunnen. Ik vind het gaaf dat we dat aanbieden. Toen ik in de psychiatrie begon, in 2010, had je nog gesloten jeugdzorg. Je werd opgesloten terwijl je niet crimineel bent. Dat vond ik toen al stom. Verder heb ik de vrijheid gekregen om therapie te geven, in mijn geval persoonlijkheids-, systeem- en gedragstherapie. Dan ben je naast het doen van psychiatrisch onderzoek ook gewoon concreet met iemand aan de slag.
Met mijn collega’s ben ik blij. We werken in integrale teams. We bekijken een case van alle kanten en stellen onszelf de vraag hoe we het beste zorg kunnen bieden. Ik werk met gz-psychologen, systeemtherapeuten, gedragswetenschappers, jeugdzorgmedewerkers. Er is ontzettend veel kennis aanwezig. Je leert van elkaar. Dat is mooi. Mooi is ook dat ik nauwelijks administratieve taken heb bij Parlan. Ik kan doen waarvoor ik ben opgeleid: kinderen en jongeren helpen die dat hard nodig hebben.”
Koen van Lith
Kinder - en jeugdpsychiater