Na vele mooie jaren in de gehandicaptenzorg was Rachid Ouchicha toe aan een nieuwe uitdaging. Hij werd Begeleider AMV bij Parlan en helpt jongeren die naar Nederland zijn gevlucht een kansrijke toekomst opbouwen. Er is niets liever dat hij doet.
“Via een detacheringsbureau ben ik bij Parlan terechtgekomen. Ze vertelden over de functie van Begeleider AMV en ik wist meteen ‘dit gaat ‘m worden’. AMV staat voor alleenstaande minderjarige vreemdelingen. Dat zijn jongeren die hun land zijn ontvlucht en alleen naar Nederland zijn gekomen. Wij vangen ze op, bieden ze een veilig onderkomen en helpen ze met integreren. Dat doet me aan vroeger denken. Mijn ouders zijn naar Nederland gekomen toen ik vijf maanden oud was. Hun worsteling heb ik van nabij meegemaakt.
De jongeren die we opvangen hebben een verblijfsvergunning en wonen met elkaar in een kleinschalige woongroep (KWG) of kleinschalige wooneenheid ((KWE). Ik begeleid jongeren op een KWG én KWE. Je bent een soort plaatsvervangend ouder. Je leert ze wat je je eigen kinderen ook zou leren. Het is dankbaar werk. En ik vind het leuk om ze te laten zien wat er allemaal mogelijk is in Nederland. Je hebt zoveel kansen hier. Als je wilt, kun je er echt wat van maken. Dat geef ik ze mee en daar help ik ze bij.
“Binnenkort moeten er twee afzwemmen”
Een kleinschalige wooneenheid is wat kleiner van opzet dan een woongroep. Het is meestal een rijtjeshuis waar vier à zes jongeren samenwonen. Er hoeft niet permanent begeleiding aanwezig te zijn. Dat maakt dat je meer vrijheid hebt en je je tijd zo kunt indelen dat het voor iedereen gunstig is. Overdag zijn die jongeren naar school, dus valt er weinig te begeleiden. Maar een afspraak voor een bijbaantje kan prima na schooltijd. Of je gaat ’s avonds mee naar zwemles. Binnenkort moeten er twee afzwemmen. Dat is toch leuk?
Wat me aanspreekt in deze baan is dat je jongeren kunt helpen met een kansrijke toekomst. De meesten willen echt vooruit. Dat werkt prettig. En ik vind het gaaf om andere culturen te leren kennen. Op de KWE begeleid ik jongens uit Eritrea, Jemen en Palestina. Als ik langskom en ze zijn aan het koken, moet ik altijd mee eten. Koken kunnen ze. De boys uit Jemen maken nog wel eens Kabsa, een rijstgerecht met kip. Dat is erg lekker. Soms kom ik zelf koken. En laatst, met de ramadan, had mijn moeder soep en broodjes gemaakt. Vonden ze leuk.
“Iedereen is mentor van iedereen”
Wat je nodig hebt om je werk goed te kunnen doen, is dat je je kunt verplaatsen in anderen, dat je geduld hebt en tegelijkertijd daadkrachtig bent. En wat belangrijk is, is dat je rustig bent. Die jongeren zijn niet uit luxe gevlucht. Ze komen uit een hectische periode en hebben vaak veel meegemaakt. Je hoort verhalen die je nauwelijks kunt bevatten. Door rust uit te stralen, worden zij ook rustig. Dat is nodig om stappen te kunnen zetten. En wat je gaat helpen, is als je eerlijk en integer bent.
Ik werk nu ruim een half jaar bij Parlan. Het voelt heel goed. Het werk vind ik fantastisch en ik krijg de ruimte om er wat moois van te maken. Ontwikkelen doe ik in het werkveld. Ik leer van de jongeren die ik begeleid, van mijn collega’s, van de instanties waar ik mee te maken heb. We hebben ook een fijn team. Het zijn karakters die bij me passen. Zij zijn open minded, ik ook. We helpen elkaar en staan voor elkaar open. Iedereen is mentor van iedereen. Zo blijf je jezelf ontwikkelen.”