Na viereneenhalf jaar verschillende functies bij Parlan bekleed te hebben, vond Salim Abarkan zijn roeping. Sinds oktober 2022 is hij jeugdzorgwerker en begeleid hij kinderen een-op-een. Hij geniet er volop van en stapt elke dag makkelijk uit zijn bed. Kom maar op. We gaan er weer wat moois van maken.
“Op intranet las ik een stukje over een project in IJmuiden dat over het voorkomen van uithuisplaatsingen ging. Daar sloeg ik op aan. Zo zit ik ook in de wedstrijd. Uithuisplaatsingen zijn het allerlaatste redmiddel. Ik geloof niet dat kinderen daar beter van worden. Onder dat stuk stond de naam van een leidinggevende waar ik eerder voor gewerkt heb bij Parlan. Ik belde hem gelijk op. ‘Erik, we moeten even praten.’ Dat was een goed en gepassioneerd gesprek. Binnen een maand kon ik als ambulant jeugdzorgwerker op zijn afdeling aan de slag.
Lang wist ik niet wat ik precies wilde doen in de zorg. Maar dit is het! Ik begeleid kinderen met een meervoudige complexe problematiek een-op-een. Kinderen vind ik geweldig. Ze zijn eerlijk, ze zijn grappig en ze zijn kneedbaar. Ik spreek ze thuis of we gaan samen iets doen. Naar het skatepark, de voetbalclub of de supermarkt. En ondertussen praten we met elkaar. Als ze de kassière niet aankijken en ze gooien het geld neer zonder wat te zeggen, dan zeg ik daar wat van. “Hee bro, zo doen we dat niet.’ Het is alsof je je eigen kinderen opvoedt.
“Parlan gaf me de kans, dat is typerend voor hier”
Wat ik sterk vind van Parlan is dat ik aan de slag kon zonder de juiste papieren te hebben. De ervaring had ik wel. Ik heb als begeleider AMV gewerkt en ik heb samen met drie collega’s een project voor veiligelanders opgestart. Dat is geen makkelijke doelgroep. Maar ik ben er ingesprongen en heb van alles meegemaakt. Daarom kan ik nu het EVC-traject doorlopen. Dat is voor zorgprofessionals die niet het juiste diploma voor een functie hebben maar wel over de kennis, kunde en ervaring beschikken om het goed in te vullen.
In al mijn functies heb ik fantastische dingen meegemaakt bij Parlan. Ik moet gelijk denken aan Ashur, toen ik bij AMV alleenstaande minderjarige vluchtelingen begeleidde. Dat is echt een good guy. Hij zat tweeënhalf jaar vast in Libië om niets en heeft toch Nederland bereikt. Hier kreeg hij goedkeuring voor gezinshereniging. Ik heb een busje gehuurd en we hebben samen zijn ouders op Schiphol opgehaald. Zeven jaar had hij ze niet gezien. Het was indrukwekkend. Ze konden niet van elkaar afblijven. Ik had een brok in mijn keel.
Waarom je bij Parlan moet komen werken? Ik was net klaar met school en kon nergens terecht. Parlan gaf me de kans, dat is typerend voor hier. Er is heel veel mogelijk. We zijn een grote organisatie, je kunt je alle kanten op ontwikkelen. En je hebt fijne collega’s. Ook al werk ik als ambulant jeugdzorgwerker veel alleen, als je ze nodig hebt, zijn ze er voor je. Je hebt veel kwaliteit en creativiteit om je heen. Het allerleukste is natuurlijk dat je echt een verschil kunt maken voor die kinderen. Dat is wat ik wil. Daar sta ik elke dag met plezier voor op.”